´Buenos dias!´ Een grote grijns verschijnt op het gezicht van de marktman. Daar hebben we de ´gringa´ weer. Het zweet parelt van zijn voorhoofd terwijl de
ventilatoren in het oude marktgebouw op vollesterkte draaien. Bleekselderie, cactus, alfalfa, banaan, rode biet, sinaasappel, ananas vliegensvlug onder zijn scherpe mes door de blender in. Binnen een paar tellen staat een schuimende reuzebeker sap
voor mijn neus. Veracruz, tropische badplaats aan de oostkust van Mexico is al lang wakker. Het is negen uur en reeds bloedheet. Mijn jurk plakt aan ´t lijf.
Ik spoed me voor de lokale standaard ongewoon hoge snelheid naar de lokale koffietent en ontmoetingsplaats ´La Parroquia´ waar de airco op vriestemperaturen staat. Ik had het kunnen weten. Mexicanen komen nooit op tijd. Ondanks mijn verhitte
toestand is ´t goed fris. Ik bestel mijn ´lechero en trek een truitje aan. Bevreemde blikken om meheen. De ober glimlacht vriendelijk en zet een glas met een laagje van, jawel mevrouw, de beste koffie van Veracruz neer. Het gerinkel van mijn lepel tegen
het glas galmt door de tent. De ´lechero´ alias de
melkman komt aanspoeden met zijn ketels warme melk
en extra koffie. Het vertoont grappige overeenkomsten met ons melkmeisje. ´Señora, mas caféo leche?´ Vanaf een hoogte van een halve meter klatert de melk mijn glas in, precies tot aan het randje.
De voorpagina van ´La Jornada´ bericht over de hagelbui van gisteren in de hoofdstad. De foto´s ernaast lijken bijna surrealistisch. Een witte wereld op nog geen zes uur rijden....
Ik blader verder. De rest van de krant puilt uit van verkiezingsretoriek. De melkman lacht zijn scheve gebit bloot en haalt zijn schouders op: ´Laat
maar stormen daar in Mexico-Stad! Mijn tijd zal het
wel duren!´
Platform Latijns-Amerika Nederland geeft een helder relaas van de voor- en naweeën van de Mexicaanse verkiezingen 2006:
´Postelectorale strijd Mexico steeds grimmiger (http://www.noticias.nl/achtergrond_artikel.php?id=1367)
ventilatoren in het oude marktgebouw op vollesterkte draaien. Bleekselderie, cactus, alfalfa, banaan, rode biet, sinaasappel, ananas vliegensvlug onder zijn scherpe mes door de blender in. Binnen een paar tellen staat een schuimende reuzebeker sap
voor mijn neus. Veracruz, tropische badplaats aan de oostkust van Mexico is al lang wakker. Het is negen uur en reeds bloedheet. Mijn jurk plakt aan ´t lijf.
Ik spoed me voor de lokale standaard ongewoon hoge snelheid naar de lokale koffietent en ontmoetingsplaats ´La Parroquia´ waar de airco op vriestemperaturen staat. Ik had het kunnen weten. Mexicanen komen nooit op tijd. Ondanks mijn verhitte
toestand is ´t goed fris. Ik bestel mijn ´lechero en trek een truitje aan. Bevreemde blikken om meheen. De ober glimlacht vriendelijk en zet een glas met een laagje van, jawel mevrouw, de beste koffie van Veracruz neer. Het gerinkel van mijn lepel tegen
het glas galmt door de tent. De ´lechero´ alias de
melkman komt aanspoeden met zijn ketels warme melk
en extra koffie. Het vertoont grappige overeenkomsten met ons melkmeisje. ´Señora, mas caféo leche?´ Vanaf een hoogte van een halve meter klatert de melk mijn glas in, precies tot aan het randje.
De voorpagina van ´La Jornada´ bericht over de hagelbui van gisteren in de hoofdstad. De foto´s ernaast lijken bijna surrealistisch. Een witte wereld op nog geen zes uur rijden....
Ik blader verder. De rest van de krant puilt uit van verkiezingsretoriek. De melkman lacht zijn scheve gebit bloot en haalt zijn schouders op: ´Laat
maar stormen daar in Mexico-Stad! Mijn tijd zal het
wel duren!´
Platform Latijns-Amerika Nederland geeft een helder relaas van de voor- en naweeën van de Mexicaanse verkiezingen 2006:
´Postelectorale strijd Mexico steeds grimmiger (http://www.noticias.nl/achtergrond_artikel.php?id=1367)
Comments