Skip to main content

A real Drake shake...


As we wake up, we can hear the wind blowing furiously against Europa’s steel. It was indeed what you would call a rocky night. Breakfast continues to be a tempting activity as few of us manage to have it without spilling from the bowls of milk, juice and yoghurt or worse, have a personal encounter with one of the walls surrounding us. Every movement has to be coordinated and the rule ‘one hand for the ship’ is mandatory if one does not want to cause any damage to himself or ship inventory. Since yesterday night it is no longer allowed to go out on deck without a harnass. Waves are flooding the deck continuously. Scuppers have a full-time job getting the water mass out and the deckhouse windows have been closed from the outside to avoid big waves breaking them. Wind force reaches 9 Bft. Fortunately this weather is only the tail of a storm that has already passed by. Nevertheless, the swells, waves rolling in from all directions show us that we’re lucky not to have been here when the storm struck. In the heat of the after-storm the inner-jib, fore topmast staysail and the main topmast staysail are all damaged.
It is our fourth day on Drake Passage. In the past days the boat has been rocking heavily due to unfavourable winds. There is some passengers we have not seen since we set course for Ushuaia. These unfortunate few have been affected by seasickness in a pretty severe way and they’re being attended by our lovely Florence Nightingale, doctor Ineke. Routine on board continues as always. The galley with unbeatable trio Rensje, Willemijn and Sophie keep on serving delicious sailor men’s food while trying to avoid bruises and kitchen tools from flying around. Crew do their watches, going up and down the rigs, winds ravaging around them and waves washing them of their feet. Volunteers dedicated and fit as they all are, get up to help the crew with their 24-hour-duties.
The deckhouse has become the boat’s main gathering spot; to browse through photographs, read a good book, take a nap, play cards or simply enjoy listening to music or drinking a hot chocolate after the watch. In the lounge today we passed Elizabeth the golden age and The travelling birds. All photos for the photo competition have been received and are shown to those interested. It will be a hard decision to make by the looks of it! The jury will gather to select the winning photos when we get to calmer waters, probably tomorrow, when we will reach the Beagle Channel.

For now, weather forecast predicts winds from 35 but slowly reducing to 25 knots further ahead.

December 8, 2008

Comments

Popular posts from this blog

Negen jaar later

'Net als in de film' zong Toontje lager. 'Nine years later' verschijnt op het bioscoopscherm en de film maakt een bewuste sprong in de tijd. Ik zag mijn sprong niet aankomen. Wel waren het negen mooie, intense jaren waarin er tijd noch ruimte leek te zijn voor schrijven en het delen van mijn ervaringen op de sociale media. Ik kon het alleen maar be-leven.  Vandaag, nieuwsgierig naar mijn 'oude' verhalen, las ik over mezelf in andere tijden en gleed er een glimlach over mijn gezicht. Hoe mooi waren die jaren van rondreizen en ontdekken en ongekende vrijheid. Vandaag woon ik weer terug in mijn ouderlijk dorp. Verrijkt met een 'grote' liefde, een thuis in de bergen en de komst van twee lieve, prachtige dochters die mijn eindeloze inspiratie en leerschool zijn. Getekend door het verlies van een  'compa ñ ero'  en vader en het achterlaten van een land dat me zo dierbaar is.  Samen met mijn meiden leerde ik Nederland opnieuw kennen. Vanuit die wieg van...

Mate araucano, mandalas en hazenpantoffels

Terwijl ik mijn handen warm aan een overheerlijke ‘mate araucano’ bereid met koffie van de zaden van de algarrobo-boom, staar ik naar buiten. Het zicht reikt vandaag niet verder dan vijf meter. De bergen zijn in de wolken gehuld. Het was dan ook hoog tijd dat de kou zijn intrek kwam nemen. De afgelopen dagen waren buitensporig mooi en warm. De avonden fris en gevuld met de geuren van de herfst. Een aantal lokalen warenreeds voorbereid op het ‘ergste’. Wollen muts op, handschoenen aan. De Cordobes heeft het erg snel koud... Vanochtend kwamen de witte slierten als een vertraagde lawine over de toppen van de bergen van Achala rollen. Binnen een uur bevond ik me in een witte wolkenwereld. Het dorp en de rivier beneden me volledig onzichtbaar, de bergen zijn verdwenen alsof ze weg-gefotoshop-t zijn uit een landschapsfoto. De honden liggen, bij wijze van uitzondering, dicht tegen elkaar aan, elkaars warmte benuttend. Al wekenlang lopen kinderen door de velden te struinen op zoek naar ‘leña’,...

Magische kruidenbrouwsels, Nederlandse invloeden en de eerste nachtvorst

De winter is net een dag begonnen en het ijs staat hier op de droge vegetatie. 't Is fris vanochtend. Maar na de gure nattigheid is het heerlijk om de hemel weer kraakhelder te zien vandaag. Terwijl de laatste sterren verdwijnen achter het blauwe ochtendlicht en de maan getaag haar weg vervolgd naar de andere einder, word de wereld hier langzaam wakker. Het valt niet mee om vroeg op te staan. Het is lang donker en het bedje is heerlijk warm. Een koude douche neem ik al een paar weken niet meer 's ochtends, maar zelfs het water in mijn gezicht voelt ijzig aan. Ik kan geen droog hout vinden en besluit mijn ochtendmeditatie dan maar met een trui extra aan te doen. Ik slurp van mijn bakje dagelijkse thee gemaakt van 'carqueja', een wonderbaarlijk kruid waar ik het komende jaar vrienden mee moet zien te worden. Geen makkelijke taak, want mijn gehemelte staat stijf van de bitterheid die zich aan haar vastklampt en zelfs met slikken blijf die diepe smaak in de mond hangen. Het...