Brieven uit Argentinië

Nauwelijks nog geacclimatiseerd in het Nederlandse, zat ik alweer met mijn bullen in het vliegtuig op weg naar Cuba. Terwijl ik nog even nadenk over mijn idealen en vooral mijn ecologische voetafdruk die met de dag groter wordt, is daar alweer Parijs. Mijn toekomstige groep zit op dezelfde vlucht, maar ik tracht me incognito te houden. Overbodig bij nader inzien, ik heb ook geen idee wie 'zij' zouden kunnen zijn, het vliegtuig zit vol met potentiele Nederlandse groepsreizigers. Ik val in een ongemakkelijke doch welkome slaap.... Air France landt zacht op Cubaanse grond. Eindeloze rijen voor de douane. Het doordringende snerpende geluid van het ontsluitingssysteem op de blinde deuren die na controle opengaan. Mensen verdwijnen in het niets terwijl achter hen de deur weer automatisch dichttslaat. Volgende. Een doordringende rooklucht slaat op mijn longen als ik de bagageruimte inloop. Ik zie een paar Fransen gretig naar hun sigaretten grijpen. Ja, hier mag het nog. Sterker nog, d

Mari en Armando Kleurige, zoete lekkernijen, Mexico Mari in de moestuin, Las Cañadas Laatste daglicht, Las Cañadas Mysterieus licht op de sierra, uitzicht moestuin, Las Cañadas Keuken en eetzaal, Las Cañadas Las Canadas bus brengt de werknemers naar huis, chauffeur Jose Bouw van de school tijdens cursus ´Compacted Earth Building` Las Cañadas Kevin is uitgeloot om bejaarde kippen naar de andere kant te helpen... Kip in de soeppan, Las Cañadas Ingewanden schoonmaken, Las Cañadas Zeilen voor het rif bij Caye Caulker, Belize Genieten van bagels met jummy sterke koffie, Anna en Nori, Caye Caulker, Belize Bar The Split en de reggeaboot, Caye Caulker Hollandse invloeden, Maurice, Caye Caulker Dagje zeilen naar Hol Chan, Miguel, Nori, Anna, Caye Caulker Koken met tweelingzus Nori op Caye Caulker, Belize tijdens onze `visumvlucht` Geitenbrij in Las Cañadas Uitzicht op vulkaan Pico de Orizaba vanuit mijn stulpje, Las Canadas Mijn casa de campesino op de heuvel, Las Cañadas, Veracruz, Mexico Neve

´Buenos dias!´ Een grote grijns verschijnt op het gezicht van de marktman. Daar hebben we de ´gringa´ weer. Het zweet parelt van zijn voorhoofd terwijl de ventilatoren in het oude marktgebouw op vollesterkte draaien. Bleekselderie, cactus, alfalfa, banaan, rode biet, sinaasappel, ananas vliegensvlug onder zijn scherpe mes door de blender in. Binnen een paar tellen staat een schuimende reuzebeker sap voor mijn neus. Veracruz, tropische badplaats aan de oostkust van Mexico is al lang wakker. Het is negen uur en reeds bloedheet. Mijn jurk plakt aan ´t lijf. Ik spoed me voor de lokale standaard ongewoon hoge snelheid naar de lokale koffietent en ontmoetingsplaats ´La Parroquia´ waar de airco op vriestemperaturen staat. Ik had het kunnen weten. Mexicanen komen nooit op tijd. Ondanks mijn verhitte toestand is ´t goed fris. Ik bestel mijn ´lechero en trek een truitje aan. Bevreemde blikken om meheen. De ober glimlacht vriendelijk en zet een glas met een laagje van, jawel mevrouw, de beste kof