Door het openstaande raam waait soms onverwacht een briesje. De zon staat hoog aan de hemel. Vlinders fladderen onvermoeibaar door de eindeloze velden bloemen. Krekels schijnen ook geen siësta te houden. In Los Hornillos, een dorpje gelegen in de provincie Cordoba vind je op dit uur van de dag geen levende ziel op straat. Zelfs de Ruta 14 die dwars door het dorp loopt, is rustig. Het is simpelweg te warm om je in de zon te begeven, laat staan een auto. Vanuit mijn nieuwe optrekje kijk ik uit op de bergen van Achala. Daar waar de vegetatie ophoudt, rijzen imponerende, gekartelde bergrichels omhoog. Schaduwen van wolken maken grillige bewegingen op de kale rotswanden, doods en voor het oog onbewoonbaar. Een eenzame gier cirkelt door de lucht. Traslasierra is het gebied dat letterlijk ‘achter de bergen’ ligt. Ver beneden me kronkelt de Rio Nono, afwateringsrivier van het nabijgelegen stuwmeer. Terwijl het Patagonische zuiden zich langzaam begint voor te bereiden op de komst van de herfst,
Marleen Meulenberg