Het is winter in Chili. Bontlaarzen zijn weer in de mode, bomen zijn in een diepe winterslaap. Vandaag heeft een waterige ochtendzon een weg door de ´camanchaca´, een dikke mist die in de koude maanden boven de kust van Chili hangt, gevonden. De terrassen stonden dan ook al vroeg klaar om de verkleumde Chilenen en toeristen te ontvangen met een warme glimlach. Mijn verblijf in Zuid-Amerika loopt weer bijna ten einde! Na een prachtige drieweekse reis van Buenos Aires naar het hoge noorden van Argentinie waar de Quechua en de Aymara leven alsof de tijd heeft stilgestaan. Vervolgens dwars door het koloniale verleden van Bolivia, de steden Sucre en Potosi en het hoogtepunt van de reis, letterlijk en figuurlijk, vier dagen per jeep over de zoutmeren en surrealistische hoogvlakte ingeklemd tussen de Andesketens. De hoogte, winterkou (-12graden), het ijskoude water op je slaperige gezicht, ijs in de waterput, de immer aan hun jeeps sleutelende chauffeurs, onze comandante en chauffeur ´Ruddy´
Marleen Meulenberg