Skip to main content

2011...


Vers aangekomen in Buenos Aires na een lange dagrit voor een drieweeks verblijf in deze metropool, geniet ik een moment van de heerlijk riekende bak sterke koffie in het dichtstbijzijnde Essostation. Ik mis de bergen nu al, maar de ontmoeting met de stad is sympathiek. Vriendelijk personeel, de tv boven mijn hoofd weliswaar aan, maar het volumen op aangenaam nivo. Een verliefd stel een tafel verder, elkaars handen strelend onder het felle tl-licht van de Esso 'Tigermarket'. Het leven is mooi. En de mens is en blijft een raar wezen. Maar goed, nu we er dan toch allemaal zijn, kunnen we er maar beter even goed de schouders onder zetten!

Na mijn eerste succesvolle stappen van de afgelopen maanden op de lokale markten met wat ze hier "Medicina Tradicional' noemen, zullen de komende twee weken in het licht van het werk met de handen staan; Californische massage.
Terwijl ik het laatste hoofdstuk anatomie doorploeg met het woordenboek bij de hand, denk ik glimlachend terug aan dat moment in mijn tienerjaren. Pretpakket of exact? Na een kleine omweg ben ik dan toch waar ik wezen wil....kruidenvrouw en bottenkraakster!

Veel liefs, veel knuffels,
Alvast een hele mooie lente met veel vlinders!
Marleen

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Negen jaar later

'Net als in de film' zong Toontje lager. 'Nine years later' verschijnt op het bioscoopscherm en de film maakt een bewuste sprong in de tijd. Ik zag mijn sprong niet aankomen. Wel waren het negen mooie, intense jaren waarin er tijd noch ruimte leek te zijn voor schrijven en het delen van mijn ervaringen op de sociale media. Ik kon het alleen maar be-leven.  Vandaag, nieuwsgierig naar mijn 'oude' verhalen, las ik over mezelf in andere tijden en gleed er een glimlach over mijn gezicht. Hoe mooi waren die jaren van rondreizen en ontdekken en ongekende vrijheid. Vandaag woon ik weer terug in mijn ouderlijk dorp. Verrijkt met een 'grote' liefde, een thuis in de bergen en de komst van twee lieve, prachtige dochters die mijn eindeloze inspiratie en leerschool zijn. Getekend door het verlies van een  'compa ñ ero'  en vader en het achterlaten van een land dat me zo dierbaar is.  Samen met mijn meiden leerde ik Nederland opnieuw kennen. Vanuit die wieg van
Post a Comment
Read more

Magische kruidenbrouwsels, Nederlandse invloeden en de eerste nachtvorst

De winter is net een dag begonnen en het ijs staat hier op de droge vegetatie. 't Is fris vanochtend. Maar na de gure nattigheid is het heerlijk om de hemel weer kraakhelder te zien vandaag. Terwijl de laatste sterren verdwijnen achter het blauwe ochtendlicht en de maan getaag haar weg vervolgd naar de andere einder, word de wereld hier langzaam wakker. Het valt niet mee om vroeg op te staan. Het is lang donker en het bedje is heerlijk warm. Een koude douche neem ik al een paar weken niet meer 's ochtends, maar zelfs het water in mijn gezicht voelt ijzig aan. Ik kan geen droog hout vinden en besluit mijn ochtendmeditatie dan maar met een trui extra aan te doen. Ik slurp van mijn bakje dagelijkse thee gemaakt van 'carqueja', een wonderbaarlijk kruid waar ik het komende jaar vrienden mee moet zien te worden. Geen makkelijke taak, want mijn gehemelte staat stijf van de bitterheid die zich aan haar vastklampt en zelfs met slikken blijf die diepe smaak in de mond hangen. Het
Post a Comment
Read more

Familiebezoek, januari 2010

Aerolineas Argentinas, nu weer in trotse handen van de Argentijnen - vloog me de slordige 3100 kilometer die tussen Ushuaia - de meest zuidelijke stad van de wereld, volgens de Argentijnen uiteraard - en Buenos Aires ligt in vier uurtjes. In Buenos Aires trof ik mijn jongste broer Rudolf in ’n hotelletje in de wijk Recoleta. Een mooie eraring om hem twee weken aan mijn zijde te hebben. We hadden nog nimmer zoveel tijd samen doorgebracht. Na een paar dagen 'mondain' Buenos Aires vlogen we in 'n uur lekker luxe met het vliegtuig naar Cordoba-Stad. De stad Cordoba is in januari een 'infierno' zoals de Cordobezen dat zeggen; een hel. De druppende airco's boven je hoofd en het zinderende asfalt tussen de hoge gebouwen maken het verblijf tot een vrij korte. Met de bus vervolgen we onze weg over de bergen naar ‘mijn’ dorp, Los Hornillos. De provincie Cordoba beleefde hoogzomertijden. Overal veel toeristen, en zeer hoge temperaturen. De bushalte ligt aan de voet van d
1 comment
Read more